Gdzie jest pokój i rozmyślanie, tam nie ma ani zatroskania, ani roztargnienia. |
Kalendarium życia Sł. Bożej Kazimiery Gruszczyńskiej |
![]() |
![]() |
![]() |
1849 — 19 marca chrzest Kazimiery w kościele parafialnym w Kozienicach, udzielony przez miejscowego proboszcza księdza Tomasza Wrześniakowskiego. Na chrzcie św. otrzymała trzy imiona: Sylwestra, Józefa, Kazimiera. 1857 — pierwsza spowiedź i komunia święta Kazimiery w kościele parafialnym w Kozienicach. 1858 - 61 nauka w Instytucie Maryjskim w Puławach, który musi opuścić za udział w manifestacji patriotycznej 1858 - dziesięcioletnia Kazimiera składa ślub dozgonnej czystości. 1864 - 68 nauka na pensji w Skierniewicach uzyskuje dyplom ukończenia pensji ale z adnotacją, że nie wolno jej prowadzić zakładu wychowawczego ze względu na udział w wymienionej manifestacji. 1869 — w końcu października Kazimiera przyjmuje sakrament bierzmowania w Kozienicach z rąk biskupa sandomierskiego Józefa Michała Juszyńskiego. — 11 grudnia ponawia ślub czystości w kościele parafialnym w Kozienicach podczas Mszy świętej odprawianej przez proboszcza ks. Józefa Khauna. 1870 — 25 sierpnia umiera Józefa Gruszczyńska, matka — Kazimiery 1875 — w połowie czerwca wyjeżdża do Zakroczymia i odprawia rekolekcje pod kierunkiem ojca Honorata Koźmińskiego. — 24 czerwca Kazimiera zostaje aspirantką nowo powstałego pierwszego bezhabitowego Zgromadzenia Posłanniczek Serca Jezusowego w Zakroczymiu. — 1 lipca razem z pięcioma siostrami posłanniczkami przenosi się z Zakroczymia do Warszawy. 1878 — Kazimiera rozpoczyna okres tzw. próby w Zgromadzeniu Posłanniczek. 1879 — Kazimiera przebywa w nowicjacie. — 1 czerwca składa profesję zakonną w Zgromadzeniu Posłanniczek. 1881 — przyjmuje opiekę nad Schroniskiem dla Nauczycielek Inwalidek w Warszawie przy ulicy Żurawiej. 1882 — decyzją ojca Honorata Koźmińskiego zostaje przełożoną „Przytuliska” w Warszawie przy ulicy Wilczej i nowej wspólnoty wspólnota zakonna pod pierwotną nazwą Siostry Cierpiących 1883 — umiera ojciec Kazimiery, Andrzej Gruszczyński (z najbliższej rodziny pozostaje przy życiu tylko brat Kazimiery, Saturnin). 1884 —otwiera pierwsze placówki zakonne: w Zawierciu, Odessie, Krasławiu i przyjmują pracę w lecznicy ocznej w Wilnie. po 1884 — organizuje przytułki noclegowe w Warszawie dla najbardziej opuszczonych (na Solcu, Nowolipkach, Szerokim Dunaju, na Pradze i przy ulicy Pańskiej) — pracują w nich siostry franciszkanki. — a następnie nowe placówki w Lublinie i Zelcu (koło Odessy) oraz przyjmuje pod opiekę Sióstr Franciszkanek zakład wychowawczy dla chłopców 1885 — Matka Kazimiera poprzez Siostry przejmuje pod opiekę warszawski zakład dobroczynny dla ubogich matek, zwany później „Maternite” („Macierzyństwo”). 1888 — od 11 do 21 kwietnia matka Gruszczyńska przebywa w Rzymie w celu uzyskania apostolskiego zatwierdzenia nowo powstałego Zgromadzenia. — 21 kwietnia uzyskuje prywatną audiencję u Ojca Świętego Leona XIII, który błogosławił jej pracy i powiedział: „Pracuj tak dalej”. 1895 —przyjmuje pod opiekę zakład dla nieuleczalnie chorych w Warszawie przy ul. Wspólnej, przełożoną zakładu zostaje s. Władysława Radziejewska, w 1898 przeniesiony na teren posesji „Królikarnia” obecnie ul. Puławska 113d. 1905 — Kazimiera ponawia starania o apostolskie zatwierdzenie Zgromadzenia. — w sierpniu zaczyna pisać Historię Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek od Cierpiących; pisze ją przez kilkanaście lat, jej rękopis znajduje się w archiwum domu macierzystego w Warszawie przy ulicy Wilczej. 1907 — z inicjatywy Kazimiery Gruszczyńskiej zostaje zarejestrowane w Warszawie Towarzystwo Opieki nad Pielęgniarkami pw. Św. Józefa, w skład którego wchodzą wyłącznie siostry franciszkanki; zapewnia to ukrytemu zgromadzeniu status prawny. 1908— 6 grudnia matka Kazimiera zostaje zwolniona ze zgromadzenia posłanniczek. 1909 — Towarzystwo Opieki nad Pielęgniarkami zostaje przekształcone w Towarzystwo Pielęgnowania Chorych p.w. św. Józefa, nie zmieniając jednak swego statusu prawnego. — w początkach roku zostają poprawione Konstytucje Zgromadzenia, w ich poprawionej wersji wprowadzona jest nowa nazwa dla wspólnoty zakonnej: Siostry Franciszkanki od Cierpiących — Sorores Franciscales ab Afflictis (w miejsce używanej dotychczas: Siostry Cierpiących). — 30 lipca Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Cierpiących otrzymuje dekret pochwalny Stolicy Apostolskiej oraz zatwierdzenie Konstytucji zakonnych. — 21 listopada matka Kazimiera Gruszczyńska składa wieczyste śluby zakonne w Zgromadzeniu Sióstr Franciszkanek od Cierpiących, przyjmując imię zakonne Maria od Św. Józefa. 1910 — 27 stycznia obraduje w Warszawie pierwsza kapituła generalna; Kazimiera Gruszczyńska zostaje wybrana matką generalną Zgromadzenia, liczącego wówczas 85 sióstr i 11 domów zakonnych. 1922 — 27 stycznia obraduje druga kapituła generalna, Kazimiera pozostaje przełożona generalną na kolejną kadencję. Zgromadzenie liczy wówczas 123 siostry. — 20 kwietnia papież Pius XI, oceniając działalność apostolską Matki Kazimiery Gruszczyńskiej wśród chorych i cierpiących, odznacza ją orderem „Pro Ecclesia et Pontifice”. 1925 — 30 maja poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy gmach w Kozienicach przeznaczony na siedzibę nowicjatu. 1927- 27 sierpnia przyjmuje sakrament chorych z rąk ks. Jana Klimkiewicza, proboszcza w Kozienicach. — 11 września chora, pozostając na łożu śmierci, uczestniczy w uroczystości poświęcenia domu w Kozienicach przeznaczonego na siedzibę nowicjatu. 1927 - 17 września umiera w Kozienicach. Zostaje pochowana w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim.
|